Τρομοκρατία και MATRIX!!!

Ονομάζεται Matrix. Με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για χολιγουντιανή παραγωγή αλλά για ένα πολιτικό πρόγραμμα ελέγχου της αμερικανικής κοινωνίας. Κεντρικός υπερ-υπολογιστής αναλαμβάνει για λογαριασμό του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, του FBI και των αστυνομικών αρχών να σταθμίσει τη «ροπή» προς την τρομοκρατία ενός εκάστου των αμερικανών πολιτών και ανάλογα να τον θέσει υπό παρακολούθηση, ή να τον φυλακίσει.

Αυτή η εφιαλτική πραγματικότητα αποκαλύπτεται μόλις τώρα στις ΗΠΑ, ενώ λειτουργεί από το 2003. Ηδη, 120.000 Αμερικανοί έχουν καταγραφεί σε μια λίστα «εν δυνάμει» τρομοκρατών, πολλοί από αυτούς έχουν ανακριθεί, μερικοί έχουν συλληφθεί, ενώ περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ένταξή τους στη μαύρη λίστα.
Για την κυβέρνηση, η υπόθεση αυτή δεν είναι παρά η υλοποίηση της προσπάθειας «όλες οι ψηφίδες της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, να ενωθούν» κατά δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Τζον Ασκροφτ.
Με τους αμερικανούς πολίτες στη θέση αυτών των ψηφίδων, το Matrix κυριολεκτικά εμπλέκεται στην ιδιωτική ζωή τους, την οποία μεταφράζει σε στατιστική εκτίμηση: πόσο πιθανό είναι ο σημερινός πολίτης να μετεξελιχθεί σε αυριανό τρομοκράτη.
Στο πολιτικό πεδίο η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί έκπληξη. Η κυβέρνηση Μπους, αμέσως μετά την 11/9/2001, προώθησε την ενοποίηση όλων των κρατικών πληροφοριακών μηχανισμών. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Ασκροφτ ανήγγειλε την ολοκλήρωση της ενοποίησης αυτής, που άνοιξε τα κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των 1,2 εκατομμυρίων ανθρώπων «που βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα της επιβολής του νόμου στη χώρα».
Η διασύνδεση των αρχείων όλων των μυστικών, δικαστικών, αστυνομικών και ομοσπονδιακών υπηρεσιών αποτελεί σήμερα πραγματικότητα, που όμως δεν στάθηκε ικανή να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μιας πρωτόγνωρης προληπτικής κατασταλτικής πολιτικής. Ετσι, η προσοχή στράφηκε και στην ιδιωτική σφαίρα των πολιτών.
Η καθοριστική στιγμή ήταν τον Φεβρουάριο του 2003 όταν ο αμερικανός αντιπρόεδρος, Ντικ Τσένι, ο διευθυντής του FBI, Ρόμπερτ Μίλερ, και ο διοικητής της υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, Τομ Ριτζ, παρακολούθησαν την επίδειξη μιας εταιρείας λογισμικού της Φλόριντα, που τους πρόσφερε την απόλυτη λύση στο πρόβλημά τους: τη μεγαλύτερη ηλεκτρονική τράπεζα δεδομένων και ένα λογισμικό ανάσυρσης και συγκριτικής επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων για όλους!
Ηταν η εταιρεία Seisint Inc, με έδρα στο Μπόκα Ρέιτον που προτάθηκε από τον κυβερνήτη της πολιτείας και αδελφό του προέδρου Τζεμπ Μπους και την FDLE (Τμήμα Επιβολής Νόμου της Φλόριντα) ως η πλέον ικανή να αναλάβει τη «δουλειά».
Πράγματι, η εταιρεία αυτή διέθετε ήδη ένα μοναδικό σύστημα συγκριτικής επεξεργασίας δεδομένων, το Accurint, το οποίο μπορούσε να παρέχει σε όποιον το ζητούσε πλήθος πληροφοριών για κάθε πολίτη.
Η Seisint έκλεισε τη δουλειά με την αμερικανική κυβέρνηση, εμπλουτίζοντας το ήδη αχανές αρχείο της και με τις πληροφορίες των κρατικών υπηρεσιών. Το νέο πρόγραμμα ήταν το Accurint for Law Enforcement, το οποίο αγοράστηκε από το υπουργείο Δικαιοσύνης αντί 12 εκατομμυρίων δολαρίων και αποτέλεσε τον πυρήνα του Matrix.
Μια μικρή αναταραχή στους κύκλους των διαπλεκομένων στην υπόθεση αυτή ξέσπασε όταν αποκαλύφθηκε ότι ιδιοκτήτης της Seisint ήταν κάποιος Χανκ Ασερ, πρώην μεγαλέμπορος ναρκωτικών, που αργότερα έγινε πράκτορας της DIA. Ο Ασερ απομακρύνθηκε από το δ.σ. της εταιρείας και έκλεισε η παρεξήγηση.
Απέμεινε η σκληρή πραγματικότητα: η ανάθεση ενός μέρους της αντιτρομοκρατικής διαχείρισης σε μια εταιρεία, έξω από κάθε κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αν και οι φιλοδοξίες του Matrix είναι να επιβληθεί πανεθνικά, σήμερα το λειτουργούν υπό την εποπτεία του υπουργείου Δικαιοσύνης, μόνο πέντε πολιτείες (Φλόριντα, Πενσιλβανία, Μίσιγκαν, Οχάιο, Κονέκτικατ), που αντιπροσωπεύουν το 19% του αμερικανικού πληθυσμού.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπηρεσίες του δεν προσφέρονται και σε όποια άλλη αστυνομική ή δικαστική αρχή το ζητήσει, αντί 1 δολαρίου την ημέρα, όπως διευκρινίζει η Seisint.
Χωρίς ποτέ να φτάσει στους κεντρικούς τίτλους των ΜΜΕ, το Matrix επικρίθηκε έντονα από την ACLU, τη μεγαλύτερη αμερικανική οργάνωση πολιτικών δικαιωμάτων, η οποία το χαρακτήρισε «ανατριχιαστική παραβίαση της ιδιωτικής σφαίρας και των πολιτικών ελευθεριών».

Παράδειγμα χρήσης:
Το σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού «δείκτη τρομοκρατίας» κάθε πολίτη περιλαμβάνει ένα ερωτηματολόγιο. Οι απαντήσεις δίνονται από τους αναλυτές βάσει των στοιχείων της τράπεζας της Seisint, και στη συνέχεια ένας μαθηματικός «παράγοντας τρομοκρατικής τάσης» (HTF) αναλαμβάνει να τις συμπληρώσει τις εκτιμήσεις.
Από την πρώτη αξιολόγηση των 120.000 Αμερικανών, ογδόντα μπήκαν στην κατηγορία με υψηλό «δείκτη τρομοκρατίας», από τους οποίους οι πέντε αποδείχτηκε ότι... ήταν ανάμεσα στους αεροπειρατές της 11/9, οι 45 ετέθησαν υπό παρακολούθηση και οι 30 απλώς «ήταν άγνωστοι στο FBI».

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/05/2004