Τα βασικά στοιχεία που προκύπτουν από το άνοιγμα των εγγράφων, είναι πως τελικά όλα ξεκίνησαν από την Ιταλία (όπως εικαζόταν) και πως δεν υπήρχε καμία νομική βάση για την αρπαγή του server.

Τα έγγραφα μπορούν να βρεθούν στο site του EFF. εδώ.

Σύμφωνα με τα έγγραφα αυτά, η "αρπαγή" του server έγινε μετά από κοινή προσπάθεια ιταλικών και αμερικανικών αρχών, μετά από αίτημα των πρώτων. Μια έρευνα σε εξέλιξη για τα πακέτα βομβών που είχαν σταλεί (μεταξύ άλλων) και στο Ρομάνο Πρόντι, κατέληξε στο Indymedia όπου υποτίθεται οτι είχαν γίνει κάποιες δημοσιεύσεις. Το indymedia αρνήθηκε την ύπαρξη τέτοιων δημοσιεύσεων και δήλωσε οτι η ομάδα αυτή (FAI) δεν χρησιμοποιεί το indymedia.

Το έγγραφο από το γραφείο του εισαγγελέα της Μπολώνια, κάνει ξεκάθαρο το τι ήταν αυτό που ζήτησαν οι αρχές, και αυτό ήταν τα log files (αρχεία καταγραφής του server) και όχι τον ίδιο το server.

To "περίεργο" στην όλη ιστορία είναι ο ρόλος της εταιρίας που είχε το server, της Rackspace. Το ένταλμα απαιτούσε από τη Rackspace να δώσει το αρχείο μέχρι τις 13 Αυγούστου. Στις 7 Οκτώβρη η Rackspace λέει στο Indymedia οτι έλαβε δικαστική εντολή να παραδώσει το server. Την επόμενη μέρα η Rackspace ανακοινώνει πως η εντολή απαγορεύει την ανακοίνωση περισσότερων πληροφοριών και το σχολιασμό. Στην πραγματικότητα (όπως αποδεικνύεται τώρα) η εντολή έλεγε απλά οτι η ενημέρωση του Indymedia δεν είναι απαραίτητη (χωρίς να απαγορεύεται).

Η Rackspace όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να αμυνθεί, αλλά αντιθέτως, αν (κατά πώς φαίνεται) δεν υπήρχε ανάμειξη των βρετανικών αρχών, αλλά και σύμφωνα με τις δηλώσεις των αρχών των ΗΠΑ (πως δεν είχαν σχέση με την "αρπαγή"), φαίνεται να έχει παραβιάσει το νόμο με την παράδοση του server και πιο συγκεκριμένα το Data Protection Act or the Regulation of Investigatory Powers Act.

H απάντηση που έδωσε τώρα η Rackspace και δημοσιεύεται στο άρθρο του cnet, λέει πώς "ένας υπάλληλος της Rackspace εσφαλμένα χρησιμοποιήσε τη λέξη "hardware" για να περιγράψει το περιεχόμενο μιας εντολής".

Επίσης αναφέρουν πως ψάξανε για τρόπους να πάρουν τα συγκεκριμένα αρχεία, αλλά δεν τα βρίσκανε μέχρι το τέλος του deadline, με αποτέλεσμα να δώσουν όλο το σκληρό στο FBI. Μετά από λίγες μέρες καταφέρανε να τα βρούνε και τα έδωσαν στο FBI απαιτώντας την επιστροφή του σκληρού δίσκου όπως και έγινε.

Αυτό που φαίνεται από την όλη ιστορία, είναι α) ο άθλιος ρόλος που έπαιξε η εταιρία και β) η ευκολία με την οποία μπορούν χωρίς στοιχεία οι αρχές να ζητάνε προσωπικά δεδομένα από όλον τον κόσμο.